{مهدویت در قرآن - شماره 15}
(جزء پانزدهم)
📖 «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ...»*۱
رسول خدا فرمود: «خوشا به حال کسی که قائم اهل بیتم را درک کند. (زمان ظهورش باشد) در حالی که در دوران غیبت و پیش از ظهورش به او اقتدا کرده باشد... او از همراهان و دوستان و گرامیترین امتم در روز قیامت نزد من خواهد بود.»*۲
هر انسانی باید ببیند در این دنیا دنباله روی چه کسی است؟ چه کسی را امام و مقتدای خود قرار داده تا در قیامت همراه او باشد و جایی برود که امامش میرود. بیایید اولویت بندی کنیم! هر دو دنیا با اولویت دنیای ابدی یا...؟
وقتی صحبت از ابد میشود، چیز دیگری برای گفتن نمیماند.
با این شرایط الگو و پیشوای تو چه کسی است؟ انسانی معمولی هرچند خیلی موفق که نهایتا تو را تا پایان دنیا همراهی میکند، یا انسانی کامل که تا ابد همراه توست و لحظهای رهایت نمیکند. حالا بگو یک پایان خوب بهتر است یا یک خوبی بی پایان؟
[1. سوره اسراء، آیه ۷۱؛ 2. کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، باب ۲۵]
منبع : واحد مهدویت موسسه مصاف ایرانیان (در شبکههای اجتماعی Mahdiaran@) ؛ موسسه مصاف masaf.ir